Het weer was zoals de doorsnee vakantieganger het zichzelf zo gaarne toewenst. Zon, aangename temperatuur, weinig wind. Opgeruimd staat netjes.
Enkele honderden toeristen bevolkten deze mooie dag dan ook het strand, het natuurgebied en de straten van het toeristisch georiënteerde dorpje. De plaatselijke middenstand voer er wel bij. Zichtbaar duidelijk tevreden hoorden de ondernemers het veelvuldig gerinkel van hun kassa’s aan.
Op de diverse terrassen was vrijwel geen enkele stoel meer onbezet. De cafetaria’s, cafés en snackbars in het pittoreske dorpje puilden bijna uit met gasten die de inwendige mens even wilden versterken, een ijsjes of een drankje wilden nuttigen. De meesten namen als zij het door hen gewenste hadden bemachtigd de waar mee naar buiten, om het op straat, in de berm of op de schaarse bankjes tot zich te nemen. De Nederlander typeert dit met het begrip: gezellige drukte.
Gedragen op de sterke schouders van een jongeman
Iedereen leek te genieten van deze toch wel uitzonderlijk mooie dag. Van tijd tot tijd werd de sfeer, die uitging van deze drukte doorklieft met een oorverdovend lawaai. Lawaai geproduceerd door zogeheten soundblasters van bijna extreme afmetingen. Gedragen op de sterke schouders van een jongeman, die zich wist omringt door enkele soortgenoten. Het volume van het voortgebrachte geluid deed het ergste vrezen voor de toekomst van jongemans gehoor. De hoeveelheid decibels was van dien aard, dat slechts met moeite hieruit het geluid van muziek kon worden vastgesteld. Muziek overigens die met een lager volume zeer zeker meer tot zijn recht zou zijn gekomen. Daar de jongelui tot het mobiele soort bleken te behoren en weer verder trokken verstomde het geluid alras. Zodat een ieder na een korte verstoring van de rust weer op een prettige wijze zijn dag van genieten kon voortzetten. Opgeruimd staat netjes. (Verhaal gaat verder onder de advertentie)
Afval
Maar aan alles komt een eind en dus ook aan een dagje uit. Tegen zevenen was de rust in het dorpje weer terug op het oude niveau. Tijd voor de ondernemers om hun zaken weer op orde te brengen voor de komende dag en de tussenstand op de kassa af te lezen. Om afvalbakken te legen, die rondom hun bedrijven waren gesitueerd. En het afval, dat in zeer grote hoeveelheden -de veelheid afvalbakken ten spijt- argeloos op straat was gedeponeerd.
Bij het zien van de veelheid van het onverschillig weggeworpen afval -in veel gevallen binnen één meter van een afvalbak- gaat men onwillekeurig zich afvragen, hoe het er thuis bij diegenen die het afval achterlieten, uitziet. Maar daar zal het vast wel netjes zijn.
“Laat niet als dank” is voor velen schijnbaar nog een onbekend begrip.
Opgeruimd staat netjes.
Geschreven door gast blogger “De Eilander”
Leuk verhaal? Laat hieronder dan een reactie achter.
Nog meer zin om te lezen? Lees ook de vorige blog “Zes bier”, de volgende blog “Betalen om te schieten. Dat gebeurt.” of kijk in het overzicht voor meer leuke verhalen.
Onvoorstelbaar dít, gelukkig kunnen ze nu weer gewoon naar Mallorca!
Gelukkig wel. Hopen dat het zo blijft.
OMdat ik geen Bijzonder vakantie oRganiseert dit jaar vond ik deze texte wel leuk om te lezen. Ik moest Aan Ameland denken… jammer dat voor Het afval kijk ik op de stoep als ik naar school toe ga, daar heb je dezelfde.
Laten we hopen dat dit in de toekomst beter zal gaan en men gewoon z’n eigen afval opruimt. Dat zal de omgeving een stuk mooier maken.
Verschrikkelijk he hoe dit zo allemaal achter gelaten wordt! En dan de dieren en de zee waar dit dan allemaam terecht komt. Ik vind het echt vreselijk!
Ik snap niet dat mensen het afval er gewoon dumpen.
Is schandalig.
Telkens wij ergens een wandeling maken met de honden hebben we altijd een afsluitbare asbak mee in onze rugzak zodat we ons peukjes mooi weer terug naar huis kunnen meenemen.
Kwestie van gewoonte.
Wij roken zelf ook maar drukken de peuken ook altijd uit op de grond en dan neemt mijn vrouw die in haar tas mee naar huis waar we het dan kunnen weggooien